~~~~ Super Seme Vs Super Uke XXV~~~~
“ผมรักทงเฮนะ” ริมฝีปากอิ่มกระซิบแผ่วที่ริมหูแล้วขบเม้มบางเบาให้คนด้านล่างขนลุกเล่น ลมหายใจร้อนเป่ารดซอกคอขาวยามที่ปลายจมูกคมซุกไซร้ไปทั่วลำคอระหงส์
“อะ....อืม คิบอม” ร่างเล็กครางแผ่วยามเมื่อริมฝีปากอิ่มขบเม้มฝากรอยรักจางๆไว้ตามซอกคอขาวและไหล่เนียน มือใหญ่ปลดกระดุมเสื้อสีฟ้าออกอย่างรวดเร็วในขณะที่ปากอิ่มยังทำหน้าที่ไม่ขาด
“อ๊ะ” ร่างบางสะดุ้งเมื่อมือใหญ่ลากนิ้วผ่านปลายยอดสีชมพูบนหน้าอกเบาๆ สัมผัสบางเบาจากปลายนิ้วคนตัวโตเรียกเลือดให้สูบฉีดไปทั่วดวงหน้าหวาน
คิบอมเงยหน้าขึ้นสบตาคนด้านใต้แล้วสิ่งยิ้มให้ มือสากลากวนไปทั่วหน้าท้องเนียนก่อนจะหยุดลงที่ยอดอกเล็ก มือใหญ่ออกแรงบีบเค้นไม่ขาด
“อื้ออ.....” ร่างบางคราง ดวงตาหวานรับพริ้มยามเมื่อสัมผัสจากปลายนิ้วนั้นทำให้เขารู้สึกดีไม่น้อย
“ทงเฮ” เสียงทุ้มเรียกแผ่ว คนหน้าหวานลืมตาขึ้นมองคนเรียกปากบางเอ่ย
“อ่ะ ฮะ คิบอม อ๊ะ”
“ยั่วผมทีสิครับที่รัก”
คนถูกขอหน้าแดงก่ำ ปากบางขยับเอื้อนเอ่ยอย่างประชดประชัน “ชอบจริงนะครับ ไอ้เวอร์ชั่นยั่วเนี่ย ระวังเถอะผมจะทำให้หลงจนโงหัวไม่ขึ้นเลย”
คิบอมยิ้มรับ ปากหนากดจูบตอบเบาๆที่ปากคนช่างพูดแล้วตอบกลับ “ก็เอาสิครับ สำหรับดาวยั่วคนนี้ยอมหลงจนตายเลยล่ะ”
คนฟังอมยิ้มน้อยๆ มือบางเลื่อนเข้าไปคล้องคอคนตัวโตกว่า ประกายตาหวานหรี่ลงอย่างเย้ายวน กัดริมฝีปากบางน้อยอย่างเชิญชวน มือเล็กโน้มคอคนที่อยู่ด้านบนลงมาจนปลายจมูกแตะกัน ริมฝีปากบางกระซิบแผ่วติดริมหูเรียกขนในกายร่างสูงให้ลุกชัน “คิบอมนี่ปากหวานจังนะฮะ”
น้ำเสียงยั่วยวนก้องอยู่ในหู ร่างบางยิ้มหวานให้กับคนด้านบน ริมฝีปากบางแนบลงกับริมฝีปากอิ่ม ลิ้นเล็กสอดเข้าไปหาลิ้นหนาอย่างหยอกเย้า ปลายลิ้นเกี่ยวกระหวัดไปมาพร้อมกับโน้มคอคนตัวโตกว่าให้แนบชิดลงมาอีก ริมฝีปากบดเบียดกันแทบจะไม่มีช่องว่างให้อากาศผ่าน ความหวานจากริมฝีปากบางถูกร่างสูงลิ้มลองอย่างดูดดื่ม
เกมการแลกลิ้นดำเนินไปเรื่อยพร้อมกับมือบางที่ลูบไล้ไปทั่วแผ่นอกกว้าง คนช่างยั่วผลักเบาๆที่อกแกร่งพลางถอนปากออก คิบอมละริมฝีปากออกอย่างเสียดายเมื่อคนหน้าหวานถอยหนี ปากอิ่มเตรียมร้องประท้วงแต่นิ้วเรียวก็แตะลงที่ปากหนาพลางส่ายหน้ายิ้มๆ เสียงหวานเอื้อนเอ่ยบอกคนรักทันที
“อย่าใจร้อนสิครับ อยากให้ผมยั่วไม่ใช่หรือ” ร่างบางบอกยิ้มๆ ริมฝีปากบางเจ่อขึ้นจากรสจูบเมื่อครู่
คิบอมกัดนิ้วเล็กที่แตะอยู่ที่ริมฝีปากตน ตาคมหลุบลงอย่างข่มใจ ก็ไอ้สายตาและท่าทางที่ส่งมาจากร่างบางตอนนี้แทบจะทำให้เขากระชากเสื้อที่หลุดลุ่ยนั่นออกแล้วจับกดซะให้เข็ด
“คิคิ” เสียงหัวเราะเล็กๆเรียกสายตาร่างสูงให้หันไปสบอีกครั้ง “คิบอมหื่น” ร่างบางว่าเสียงอ้อน มือเล็กขยับยันกายขึ้นนั่งพลางผลักให้ร่างสูงลงไปนอนแทน
ร่างบอบบางย้ายสะโพกตัวเองขึ้นไปนั่งบนร่างคนตัวสูง รอยยิ้มยั่วถูกส่งให้ มือบางปลดเสื้อชายหนุ่มออกช้าๆก่อนจะเลื่อนลงไปยังกางเกงตัวเก่ง มือบางลากผ่านแก่นกายของคนตัวโตพร้อมๆกับริมฝีปากบางเอ่ยบอก “แฟนใครน้าหื่นจริงเลยแค่ผมจูบกก็เป็นซะขนาดนี้แล้ว”
ว่าพลางลากมือผ่านไปมาอย่างชอบใจเล่นเอาคิบอมต้องกัดฟันแน่นเพราะไอ้เจ้าน้องชายที่กำลังโดนรุกเร้านั้นตื่นขึ้นมาอย่างง่ายดาย
ทงเฮอมยิ้มอย่างชอบใจ มือบางปลดตะขอกางเกงตัวใหญ่พลางถอดออกเหลือแต่เพียงปราการสุดท้าย ร่างบางตาโตเมื่อเห็นส่วนที่ดุนดันอยู่ภายในบ๊อกเซอร์ตัวเก่ง
มือบางลูบไล้ที่หน้าท้องแกร่งก่อนจะเกี่ยวอาภรณ์ชิ้นสุดท้ายแล้วปล่อยให้สิ่งที่ดันอยู่ภายในโลดแล่นสู่สายตา ร่างบางเอ่ยยั่วเมื่อเห็นคนที่นอนเกร็งอยู่นั้นหลับตานิ่ง
“คิบอมฮะ ลุกขึ้นมาหาผมหน่อยสิคนดี”
เสียงหวานที่ดังก้องทำให้ร่างสูงเปิดตา จ้องมองร่างเล็กด้วยสายตาหื่นๆอย่างไม่ปิดบัง ร่างสูงค่อยยันตัวให้ลุกขึ้นนั่ง ดวงตาคู่คมจับจ้องคนตัวเล็กไม่วางตา
รอยยิ้มประปรายถูกส่งให้ไม่ขาด ร่างบางคล้องมือเข้าที่คอร่างสูงขยับสะโพกตัวเองให้เลื่อนลงจากหน้าท้องแกร่งไปสัมผัสกับแก่นกายเปลือยเปล่าของคนรัก
“อ่ะ” คิบอมร้องเบาเมื่อสะโพกมนสัมผัสกับส่วนที่ตื่นตัวอยู่
ทงเฮยิ้มอย่างพอใจกับเสียงร้องนั่น ร่างบอบบางขยับสะโพกบดเบียดกับแก่นกายร่างสูงทันที
“อ่า ทงเฮ” คิบอมปล่อยเสียงร้องทันทีที่ร่างบางเริ่มขยับ ถึงแม้จะมีเนื้อผ้าจากกางเกงของร่างบางกั้นอยู่แต่สัมผัสที่ได้รับนั้นก็เล่นเอาคิบอมแทบขาดใจ
มือใหญ่เอื้อมไปจับสะโพกเนียนให้หยุดนิ่งเมื่อรู้สึกว่าอารมณ์ของเขาจะถูกฉุดขึ้นเร็วไปซะแล้ว เสียงทุ้มกระซิบแผ่วที่ปลายหูคนช่างยั่วพร้อมกับขบเม้มเบาๆที่ติ่งหูเล็ก
“ขี้โกงนะครับแบบนี้หน่ะ”
“คิกคิก” คนถูกว่าไม่ตอบ เสียงหัวเราะคิกคักทำให้คิบอมยิ่งขุ่นข้อง มือใหญ่เอื้อมมาปลดอาภรณ์บนตัวร่างเล็กบ้าง ปลายนิ้วไล้เลื่อนไปตามเนื้อผ้า ตะขอกางเกงถูกปลดออกพร้อมกับดึงออกจากร่างบางทันที
คนถูกเอาคืนยิ้มกริ่ม เสียงหวานกระซิบแผ่วอย่างออดอ้อน ร่างบางยันกายไว้ไม่ให้สะโพกเนียนสัมผัสกับส่วนที่ตื่นตัวของร่างสูง “ใจร้อนจังนะครับ”
“คุณแกล้งผมก่อน” คิบอมว่าอย่างหมั่นเขี้ยว ริมฝีปากอิ่มดูดเม้มตามซอกคอสร้างรอยรักสีหวานให้ปรากฏ
“อ๊ะ” ร้องเบาเมื่อริมฝีปากอิ่มนั้นครอบครองไหล่เนียนจนเป็นรอยแดง “ไม่แกล้งแล้วก็ได้ฮะ” ร่างบางบอกยิ้มๆ มือเล็กกอดคอร่างสูงแน่นพร้อมกับทิ้งกายลงบนตัวร่างสูง แกนกายที่ชูชันสัมผัสเต็มๆกับแก้มก้นเนียน เรียกเสียงร้องจากคนทั้งคู่ได้เป็นอย่างดี
“อ๊ะ /อ่า”
สะโพกเนียนค่อยๆบดคลึงไปกับแกนก่ายคนตัวโตกว่าอย่างเชื่องช้าและปลุกเร้า ก่อนจะค่อยๆร้อนแรงขึ้นเมื่อร่างสูงเหนี่ยวรั้งสะโพกมนให้แนบชิดกับส่วนที่แข็งขืนของตน
“อ๊ะ คิบอม” ร่างบางฝืนตัวทันทีที่สัมผัสที่ได้รับนั้นร้อนแรงกว่าเดิม มือบางทุบไหล่กว้างเบาแล้วเอ่ย “ใจเย็นๆสิฮะ”
คิบอมมองคนรักด้วยแววตาขัดใจ แต่ก็ยอมคล้ายมือที่จับสะโพกเนียนออกมือใหญ่เปลี่ยนมาเกาะเอวร่างเล็กหลวมๆ ปากอิ่มซุกไซร้ซอกคอขาวเนียนไม่ห่าง
“อื้อ” ร่างบางร้องครางเมื่อสัมผัสจากร่างสูงทำให้อารมณ์เขาเริ่มร้อน คิบอมเงยหน้าขึ้นมาพร้อมส่งยิ้มให้คนช่างยั่ว มือใหญ่เลื่อนขึ้นมาตามแผ่นหลังบาง ปลายนิ้วยาวลากเลื่อนไปทั่วเรือนกายขาวเนียน ก่อนจะหยุดหยอกล้อกับเม็ดสีชมพูอ่อนบนแผ่นอกบาง
“อ๊ะ” เสียงหวานหลุดร้องเมื่อจุดที่ไวต่อสัมผัสถูกจับ คิบอมยิ้มอย่างชอบใจ ปากอิ่มกดจูบกับปากบางอีกครั้งพร้อมออกแรงขยี้ลงไปที่ยอดอก ความแรงจากปลายนิ้วมือทำให้คนหน้าหวานครางอื้อ มือเล็กเกาะเข้าที่ลำคอคนรักแน่น สะโพกเนียนที่เคยฝืนไว้ถูกปล่อยลงมาบดบี้กับแกนกายของร่างสูงอีกคราเพื่อเอาคืน
แต่ดูเหมือนครั้งนี้จะไม่มีใครยอมใคร เพราะยิ่งสะโพกมนบดเบียดกับแกนกายของร่างสูงหนักแค่ไหน มือใหญ่ก็เพิ่มแรงขยี้ที่ยอดอกทั้งสองข้างมากกว่าเดิม ทั้งริมฝีปากยังไม่มีการถอดถอนออกจากันแต่อย่างใดนั้นทำให้เกมรักร้อนระอุ แอร์เย็นฉ่ำไม่ได้ช่วยให้ระดับความร้อนของเกมรักลดลงแต่อย่างใด
“อื้ออออ แฮ่ก” เป็นร่างบางที่ยอมแพ้ถอนริมฝีปากออกมาก่อนเมื่อรู้สึกว่าตัวเองจะขาดใจ คิบอมยิ้มอย่างพอใจเมื่อเห็นใบหน้าหวานที่แดงซ่านไปด้วยอารมณ์ มือใหญ่ยังคงบีบเค้นยอดอกต่อไปอย่างไม่หยุดพอกับร่างบางที่กระแทกสะโพกเนียนลงกับแกนกายร่างสูงถี่ขึ้น
“อ๊า แฮก คิบอม พะ....พอเถอะ....อ่ะ ฮ....ฮะ” เสียงหวานเอ่ยร้องขอ พร้อมๆกับสะโพกมนที่หยุดการเคลื่อนไหว คิบอมยิ้มน้อยๆก่อนจะยอมหยุดมือลงข้างหนึ่ง อีกข้างยังคงทำหน้าที่ปลุกเร้าอารมณ์ร่างบางต่อไป
“อ่ะ คิ.....บอม...ฮ...ฮะ อ๊ะ” ร่างเล็กเอ่ยพลางเอามือตนมาหยุดมือคนตัวสูงไว้ ดวงหน้าหวานแดงซ่าน หายใจหอบ “ดะ...เดี๋ยวก็.....แฮ่ก....มะหมดสนุกพอดี”
คิบอมอมยิ้มกับคำพูดของร่างบาง มือใหญ่เชยคางเล็กขึ้นมาให้สบตาก่อนจะมอบจูบแสนหวานให้คนรัก
“อื้อ” ทงเฮฝืนตัวออกจากริมฝีปากของร่างสูง มือเล็กคล้องคอคนตัวโตกว่าไว้แล้วออกแรงดึงให้ร่างสูงล้มลงมาทับตนเอง ดวงตาคู่หวานสบกับดวงตาคู่คมอย่างมีความหมาย ประกายตาหวานเยิ้มถูกส่งให้คนตัวสูงกว่าอีกครั้งพร้อมกับริมฝีปากเล็กที่เอ่ยอย่างยั่วยวน
“ต่อจากนี้หน้าที่คิบอมแล้วล่ะ ช่วยรักผมทีนะฮะ”
คิบอมยิ้มกว้างกับคำพูดหวานหู ริมฝีปากอิ่มจูบเข้าที่ริมฝีปากบางเบาๆแล้วตอบ “คราวนี้ดาวยั่วทำงานไม่เต็มที่นะครับ แต่เอาเถอะเดี๋ยวผมจะสานต่อให้เองนะทูนหัว”
จบคำพูดปากอิ่มแนบลงกับกลีบปากบางอีกครั้ง มือใหญ่ลูบไล้สัมผัสไปตามเรือนกาย เสื้อสีฟ้าตัวเก่งที่ถูกปลดแค่กระดุมถูกมือใหญ่ดึงออกแล้วโยนทิ้งอย่างไม่ใยดี มือเล็กเกี่ยวโน้มคอร่างสูงแน่นเมื่อมือใหญ่สะกิดเข้าที่ยอดอก
“อะ...อื้อ” ร่างบางครางเมื่อริมฝีปากถูกปล่อยให้เป็นอิสระ จมูกคมฝังลงกับซอกคอขาวเนียน จูบไล่ลงมายังแผ่นอกบาง มือใหญ่เลื่อนลงไปยังสะโพกอิ่ม
“อ๊ะ อิ๊” ร่างเล็กเม้มปากแน่นเพื่อกลั้นเสียงร้องของตนที่มีมากกว่าเดิมยามที่ริมฝีปากอิ่มครอบครองที่ยอดอก
คิบอมขมวดคิ้วมุ่นเมื่อเสียงร้องที่ขาดๆหายๆของร่างบางนั้นทำให้เขาขัดใจไม่น้อย ลิ้นอุ่นจึงดุนดันที่ปลายยอดมากขึ้นพร้อมกับมือใหญ่ที่กอบกุมแก่นกายเล็กแล้วขยับขึ้นลง
“อ่ะ อ๊า อื้ออ” ร่างบางหลุดเสียงครางทันทีที่สัมผัสร้อนจากปลายนิ้วถูกส่งให้แก่นกายบาง สะโพกเนียนขยับขึ้นลงตามจังหวะมือของร่างสูง เสียงร้องครางปนเสียงหอบจากร่างด้านใต้ทำให้คิบอมยิ่งเพิ่มความเร็วของมือและปลายลิ้น
“อ๊ะๆๆ ฮ้า อ๊าาาาา” ร่างเล็กหวีดร้องเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะปล่อยให้น้ำขาวขุ่นไหลทะลักเลอะมือใหญ่ออกมา
ร่างเล็กนอนแผ่กับเตียง แผ่นอกบางกระเพื่อมตามแรงการหายใจของเจ้าของร่าง ดวงหน้าหวานแดงซ่านยามเมื่อสบเข้ากับดวงตาคม
คิบอมเลียริมฝีปากตัวเองน้อยๆพร้อมกับเสียงทุ้มเอ่ยต่อ “อย่าเพิ่งหมดแรงสิทูนหัว ผมเพิ่งเริ่มเองนะ”
“ฮะ...แฮ่ก....คะ....คิบอมคนบ้า แฮ่ก กะ.....แกล้งผะ.....อุ๊บ” เสียงต่อว่าถูกหยุดด้วยริมฝีปากอิ่ม แก่นกายบางถูกปลุกเร้าขึ้นอีกครั้งด้วยฝีมือคนตัวสูง
คิบอมขยับมือขึ้นลงอย่างรวดเร็ว ปลายนิ้วเรียวจิกเข้าที่ส่วนปลายของร่างบางเพื่อกระตุ้นอารมณ์บางอย่าง
“อื้อ อ้า อือ” เสียงครางหวานดังต่อเนื่องเมื่อคนตัวสูงถอนริมฝีปากออกมา คิบอมยิ้มอย่างพอใจเมื่อเห็นใบหน้าของคนรักเต็มไปด้วยแรงอารมณ์อีกครั้ง ร่างสูงโน้มตัวลงไปใกล้แล้วกระซิบเบา “ผมจะเริ่มแล้วนะครับทูนหัว” พูดจบก็จูบเบาๆที่ริมฝีปากบาง แล้วซุกไซร้ต่อไปที่ซอกคอขาว
มือใหญ่ละจากแก่นกายบางแล้วสอดเข้าไปที่ช่องทางสีหวาน ทงเฮสะดุ้งเฮือก ดวงตาคู่หวานเบิกกว้างอย่างตื่นตระหนก มือเล็กดันไหล่หนาอย่างฝืนตัว
คิบอมส่งยิ้มอ่อนให้คนรักแล้วบอก ปากอิ่มคลอเคลียร์ที่ปากบางไม่ขาด “ทงเฮ อย่าเกร็งครับ เชื่อผมนะแล้วคุณจะไม่เจ็บ”
ร่างบางพยักหน้ารับก่อนจะคลายมือที่ดันไหล่หนาลง ริมฝีปากบางเผยอรับสัมผัสจากคนด้านบนอย่างเต็มใจ คิบอมกดจูบแรงๆที่ริมฝีปากลิ้นอุ่นสอดแทรกเข้าไปภายในอย่างร้อนแรงเพื่อผ่อนคลายความเกร็งจากร่างบาง ลิ้นเล็กตอบสนองอย่างเร่าร้อน
มือใหญ่สอดนิ้วเข้าไปภายในให้ลึกกว่าเดิมเมื่อเห็นว่าร่างเล็กกำลังเพลิดเพลินกับสัมผัสที่เขามอบให้ ร่างบางกระตุกน้อยๆเสียงร้องอื้ออึงยามเมื่อคนตัวสูงกว่าไม่ยอมถอนปากออก คิบอมหยุดมือพลางใช้ปลายลิ้นเกี่ยวกระหวัดลิ้นเล็กของคนรักไม่ขาด
มือบางเอื้อมมาคล้องคอร่างสูงแน่นเมื่อสัมผัสจากริมฝีปากที่เนิ่นนานนั่นรุนแรงขึ้น คิบอมอาศัยจังหวะที่ร่างเล็กเผลอสอดนิ้วเพิ่มขึ้นพลางขยับ ริมฝีปากอิ่มถอนออกมาเล็กน้อยเมื่อรู้สึกถึงน้ำใสๆที่ไหลรินจากดวงตาคู่สวย คิบอมจูบซับน้ำตาร่างเล็กอย่างอ่อนโยน เสียงทุ้มเอ่ยปลอบคนที่กำลังหวาดกลัว
“ไม่เป็นไรนะคนดี อย่าเกร็ง ผ่อนคลาย เชื่อผม ถ้าคุณเจ็บก็กอดผมไว้แน่นๆ แล้วเราจะมีความสุขด้วยกันนะครับ เชื่อผมนะ”
ร่างบางพยักหน้ารับ ดวงหน้าหวานบิดเบี้ยวจากความเจ็บทางช่วงล่างที่ถูกรุกราน ริมฝีปากบางเอ่ยบอก “คิบอม จูบ จูบผมที อื้ออ”
ร่างบางร้องเมื่อปลายนิ้วเรียวเริ่มสอดเข้าไปเป็นนิ้วที่สาม คิบอมกดจูบอีกครั้งอย่างปลอบประโลม มือเล็กกอดรั้งร่างสูงแน่น ขาเรียวสองข้างเกี่ยวรัดเอวร่างสูงไว้อย่างหาที่พึ่ง
คิบอมพรมจูบไปทั่วดวงหน้าหวาน มือใหญ่หยุดขยับเพื่อให้ร่างบางได้ปรับตัว ปลายจมูกคมแตะลงกับปลายจมูกเล็ก ริมฝีปากอิ่มเอ่ยถาม “ไหวไหมคนดี ถ้าไม่ไหวผมจะได้หยุด ผมไม่อยากทำให้คุณเจ็บ”
ร่างบางส่ายหน้าพลางตอบ “มะ...เป็นไรฮะ ตะ...แต่อย่าเพิ่งขยับนะครับ คิบอม”
คิบอมพยักหน้ารับ ริมฝีปากอิ่มจูบไปทั่วใบหน้าสวย ลำคอระหงส์ก่อนจะเลื่อนลงไปหยอกล้อที่ยอดอก
“อื้อ อ๊ะ” ร่างเล็กร้องครางเมื่อสัมผัสที่หน้าอกทำให้เขาเกิดอารมณ์บางอย่าง “อ๊ะๆๆ คะ คิบอม อื้อ อ๊ะ ขะ....ขยับสิฮะ” ร้องเรียกเมื่อแรงอารมณ์ที่ถูกปลุกขึ้นนั้นทำให้ความต้องการบางอย่างเกิดขึ้น
มือใหญ่ค่อยๆขยับเข้าออกช้าๆ ปากอิ่มยังคงทำหน้าที่อย่างไม่ขาดสาย คนตัวเล็กเกี่ยวรัดร่างสูงแน่น ใบหน้าหวานแดงซ่านไปด้วยแรงอารมณ์ เสียงหวานครางเครือลั่นห้อง
“อือ อ๊า อ่ะ ...อ๊าาาาา” ร่างเล็กครางลั่นเมื่อร่างสูงเปลี่ยนจากนิ้วมือเป็นอะไรที่ใหญ่กว่า เท้าเล็กเกี่ยวรัดเอวร่างสูงแน่น ปลายนิ้วเรียวจิกลงที่หลังคนตัวโตเพื่อถ่ายทอดว่าร่างเล็กนั้นเจ็บปวดเพียงใด คิบอมกัดฟันแน่นก่อนจะจับสะโพกคนตัวเล็กแน่น แล้วกระแทกแกนกายเข้าไปรวดเดียว......จนมิด
“อ๊าาาาา” ร่างบางกรีดร้องลั่น หยาดน้ำใสไหลรินจากดวงตา คิบอมหยุดการเคลื่อนไหว มือใหญ่เช็ดน้ำตาให้คนรักอย่างอ่อนโยน ริมฝีปากอิ่มจูบปลอบประโลมคนตัวเล็กไม่ขาด
“ฮึก อือ อ่ะ” ร่างบางยังครางเครือ ความเจ็บที่ได้รับนั้นตีมั่วกับความรู้สึกต้องการอย่างไม่ขาดสาย ทั้งที่ๆเจ็บมากแต่ก็ยังคงต้องการให้ร่างสูงอยู่ในร่างกายตนแบบนี้
เกิดอะไรขึ้นกับลีทงเฮคนนี้?
ร่างบางพึมพำในใจ สมองขาวโพลนยามเมื่อร่างกายถูกรุกราน ความคิดกระจัดกระจายเมื่อร่างสูงยังคงปลุกเร้าตนอยู่ไม่ขาดจนความรู้สึกนั้นบอกว่าไม่อยากให้คิบอมหยุดอยู่เฉยๆอีกแล้ว
“คะ...คิบอมฮะ” เสียงหวานเอ่ยเรียกคนรัก
“ครับทงเฮ” เสียงทุ้มเอ่ยตอบทั้งๆที่ปากอิ่มยังคงทำหน้าที่ไม่ขาด
“ข...ขยับทีสิฮะ มะ...มันอึดอัด” ร่างบางบอกพลางหลบตาคนตัวสูงกว่า
คิบอมอมยิ้มกับคำพูดนั้น ร่างสูงจูบเบาๆที่แก้มเนียนแล้วเอ่ยต่อ “ตามบัญชาครับที่รัก”
คนตัวโตค่อยๆขยับกายออกอย่างเชื่องช้าและอ้อยอิ่ง ก่อนจะกระแทกกลับเข้าไปใหม่ แรงกระแทกจากด้านล่างทำให้ร่างบางเบิกตาโพลง มือเล็กกอดคอร่างสูงแน่น ความคับแน่นในช่องทางรักเริ่มบีบตัวเมื่อร่างสูงเริ่มขยับกาย
“อ๊ะ อื้ออ อ๊า” เสียงหวานครางลั่นเมื่อความเจ็บที่มีเริ่มจางหายกลายเป็นความรู้สึกประหลาดเข้ามาแทนที่มากกว่า
“อื้อ อ๊ะ อ๊าาาาา......อ่ะ อ๊ะ” ร่างบางร้องหนักกว่าเก่าทันทีที่ร่างสูงเพิ่มความเร็วในการขยับ
“ฮ๊า คิ...อ๊า....บอม....อ๊า ผะ....ผม...อ๊าๆๆๆ” ร่างเล็กหวีดร้องลั่นเมื่อร่างสูงส่งแรงกระแทกและความเร็วเพิ่มขึ้น ช่องทางรักสีหวานบีบรัดแก่นกายร่างสูงแน่นจนแทบดึงไม่ออกทำให้คิบอมแทบขาดใจ สะโพกมนแอ่นหยัดขึ้นรับสัมผัสที่เขามอบให้อย่างลืมตัว
ทงเฮกอดรัดร่างสูงแน่น ริมฝีปากบางร้องเรียกเมื่อความต้องการมีมากขึ้น “อ๊ะ คิบอม อ๊า......แรงอีก ฮ๊า.....แรงๆ อ๊าาาาา”
เสียงหวานร้องลั่นห้องยามเมื่อความเสียวซ่านในอารมณ์ถูกฉุดขึ้นสูง ริมฝีปากอิ่มบดจูบร่างเล็กที่ตอบสนองตนเองอย่างเร้าร้อน ช่องทางรักสีหวานบีบรัดจนคิบอมแทบกระอัก ร่างสูงกระแทกแกนกายเข้าออกอย่างรุนแรง
“อ๊า.....ผ..ผมรัก อ๊ะอื้อ...คิบอม อ๊า” ริมฝีปากบางเอื้อนเอ่ยคำหวานพลางโน้มคอคอตัวโตมาจูบอย่างดูดดื่ม
“อ่า ผมก็รักทงเฮครับ ทูนหัวของผม” ร่างสูงตอบกกลับก่อนมือใหญ่จะออกแรงดึงร่างบางให้ลุกขึ้นมานั่งบนตักตนทั้งๆที่แกนกายยังคาอยู่ภายใน
“อ๊า..................ง” เสียงครางหวานดังลั่นเมื่อการเปลี่ยนท่าของคิบอมสร้างความเสียวซ่านให้มากกว่าเดิม “อ่ะ คิบอม อ๊า”
มือใหญ่จับสะโพกเนียนขึ้นลงอย่างรวดเร็ว ความร้อนภายในถูกปล่อยสู่ร่างบางอย่างไม่ขาดสาย ทงเฮครางลั่นเมื่อท่านี้ทำให้แกนกายของร่างสูงสอดลึกเข้าไปในตัวมากกว่าเดิม
“อึก อ๊า อ๊า.....ว อือ มะ....ไม่ไหว...อ๊ะ..ละ...แล้วคิบอม อ๊าาาาา” ร่างบางบอกคนรักเสียงสั่น
“ไปพร้อมกันนะครับทงเฮ อ่า” เสียงทุ้มเอ่นตอบพลางเร่งจังหวะเกมรักให้เร่าร้อนและรุนแรงกว่าเดิม
“ไม่....ไม่ไหว อ๊ะ.....แล้ว....อ๊าาาาาาาาา” เสียงหวานกรีดร้องครั้งสุดท้ายพร้อมๆกับสะโพกมนที่กระแทกลงมาบนแก่นกายร่างสูงเต็มแรง ช่องทางสีหวานบีบรัดแน่นก่อนที่ร่างบางจะปล่อยน้ำรักอุ่นออกมา ร่างเล็กโผตัวซบกับอกแกร่งอย่างอ่อนแรง
“อ่า ทงเฮ...” คิบอมครางต่ำ มือใหญ่จับสะโพกเนียนกดลงกับแก่นกายแน่นเมื่อแรงบีบรัดภายในทำให้เขาแทบกระอัก
คิบอมเชยคางคนหน้าหวานให้ขึ้นมาสบตา จุมพิตหวานถูกมอบให้โดยคนตัวสูง มือบางเกาะเกี่ยวคนตัวสูงอย่างอ่อนแรง คิบอมถอนปากออกแล้วยิ้มน้อยๆ “ไปก่อนผมได้ไงครับทูนหัว”
“.....” คนถูกถามไม่ตอบร่างบางซุกหน้าลงกับอกแกร่งอีกครั้ง คิบอมหัวเราะเบาๆพลางขยับสะโพกเนียนช้า
“อ๊า........คิบอมทำอะไร อึก ฮะ” คนหน้าหวานแหวเสียงเขียวมือบางทุบเข้าที่อกกว้างเมื่อสะโพกตนถูกกระแทกซ้ำอีก
คิบอมจับมือบางขึ้นมาจูบแล้วบอกอย่างอ้อนๆ “อย่าใจร้ายสิฮะทูนหัว คุณสบายตัวอยู่คนเดียวแต่ผมกำลังค้างนะ”
“เรื่องของคิบอมสิฮะ” คนหน้าหวานบอกพลางทำแก้มป่อง
“เรื่องของผมก็เรื่องของทงเฮนั่นแหละ ไม่รู้ล่ะถ้าผมยังไม่หมดแรงคุณก็ต้องอยู่กับผมไปก่อนนะครับที่รัก” คิบอมบอกพลางจูบเข้าที่ปากบาง แขนแกร่งกดร่างเล็กลงกับเตียงแล้วขยับกายอีกครั้ง
“อ๊า..........” เสียงหวานครางลั่นอีกครั้งเมื่อคนตัวโตกว่าขยับแกนกายไปมา ช่องทางรักที่เชื่อมต่อกันปลุกเร้าอารมณ์ร่างบางขึ้นมาอีกครั้ง
“อ๊า คิบอม ไม่ อ๊า นะ อ๊ะอ๊า พอแล้ว อื้อ อ้า อ๊าาาาา” เสียงเล็กหวีดร้องอีกครั้งเมื่อร่างสูงกระแทกแกนกายเข้าไปจนสุด
“แฮก คิบอม อ๊า ฮ๊า.....” ร่างบางร้องอย่างอ่อนแรงเมื่อเล็กที่เคยห้ามเปลี่ยนมาเกี่ยวรั้งคอคนตัวสูงไว้อีกครั้ง สะโพกอิ่มแอ่นขึ้นรับสัมผัสจากร่างสูงอย่างลืมตัว
“อ่ะ อื้อ.....อึก อ๊า” ช่องทางรักขยับรับกับแก่นกายใหญ่อีกครั้ง อารมณ์วาบหวามถูกจุดขึ้น รอยยิ้มถูกใจปรากฏบนใบหน้าหล่อ
“จะปล้ำให้ทงเฮท้องเลยคอยดู” คนเจ้าเล่ห์กระซิบบอกพลางขยับกายเข้าออกอย่างรุนแรง มือใหญ่ลูบไล้ยอดออกร่างบางไม่ขาด ริมฝีปากอิ่มบดขยี้ริมฝีปากบางอย่างชอบใจ
“อ๊า แรงๆ อ๊าคิบอม” คนหน้าหวานเรียกร้องยามเมื่อแรงอารมณ์นั้นฉุดไม่อยู่ คิบอมยิ้มกริ่มอย่างถูกใจก่อนจะส่งแรงกระแทกให้ร่างบางมากขึ้น เสียงทุ้มบอกอย่างเจ้าเล่ห์
“ไหนบอกว่าพอไงครับ คนเก่ง”
“ฮ๊า....คิบอม อื้อ บะ...บ้า อ๊าาาาาาาาา” อีกครั้งที่ร่างเล็กหวีดร้องลั่นเมื่อความเสียวที่มีพุ่งสู่จุดสูงสุด แรงตอดรัดทางช่องรักที่มากกว่าเดิมทำให้คิบอมกดแก่นกายแน่นก่อนจะปล่อยให้น้ำสีขุ่นออกมาในตัวร่างบาง
“อ่า.....” ร่างสูงครางต่ำ พลางทิ้งร่างตัวเองลงไปบนตัวร่างบาง ปากอิ่มจูบแก้มเนียนไปอีกทีอย่างหมั่นเขี้ยว
“เอาออกไปได้แล้วครับคิบอม สบายตัวแล้วไม่ใช่หรือไง” คนหน้าหวานบอกอย่างงอนๆ คิบอมอมยิ้มแล้วทวนคำ
“ผมบอกแล้วไงจะปล้ำให้ทงเฮท้องหน่ะ”
คนหน้าหวานหันควับ ดวงตาคู่หวานวาววับอย่างเอาเรื่อง “ผมท้องได้ที่ไหนล่ะฮะ ออกไปจากตัวผมได้แล้วครับ ผมอยากพักผ่อน”
“โกรธผมเหรอ” คิบอมถามเสียงอ้อนเมื่อเห็นร่างในอ้อมกอดทำเสียงแข็งใส่
“............” ไม่มีเสียงตอบจากคนหน้าหวาน คิบอมยิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนจะขยับกายอีกครั้ง
“อ๊ะ คิบอม!!!!” คนหน้าหวานร้องพลางหันกลับมาจ้องคนเจ้าเล่ห์ตาเขม็ง
คิบอมจูบปากเล็กๆที่บวมเจ่อนั่นอีกครั้งแล้วเอ่ยคำหวาน “ไม่แกล้งแล้วครับ คุณภรรยา อย่าโกรธผมนะ ผมรักทงเฮมากที่สุดเลยน้า”
“บ้า” ว่าเข้าให้พลางหลบตา “ลุกไปจากตัวผมได้แล้วฮะมันหนักนะ”
“ไม่ล่ะ นอนแบบนี้แหละสบายออก” คิบอมตอบ
“คิบอม!!!!”
“ฮะฮะ” คิบอมหัวเราะเบาๆก่อนจะพลิกตัวกลับให้ร่างบางอยู่บนตัวเขาแทน “แบบนี้ก็ไม่หนักแล้วเห็นไหมครับ”
“บ้าๆๆๆๆๆๆ คิบอมบ้า ปล่อยผมนะ อ๊ะ” ร่างบางดิ้นแต่ก็ต้องชะงักเมื่อรู้สึกถึงบางอย่างที่อยู่ในร่างกายเริ่มตื่นตัว
คิบอมยิ้มกริ่มอีกครั้งแล้วบอก “ถ้าทงเฮยังดิ้นอีกอาจจะมีรอบสามก็ได้นะครับ”
“คิบอม!!!!” อีกครั้งที่ทงเฮตวาดแต่ดูเหมือนจะไม่มีผลกับคนตัวโตเลยแม้แต่นิด คิบอมยิ้มกว้างกว่าเดิมก่อนจะเอ่ยทางเลือกที่ทำให้คนหน้าหวานแทบอยากบีบคอคนพูดตาย
“ระหว่างนอนเฉยๆบนตัวผมแบบนี้กับต่อรอบสามคุณเลือกเอาละกันนะครับ”
“คิบอม” ร่างบางลากเสียงก่อนจะต่อรองเสียงเบาพร้อมกับใบหน้าที่แดงก่ำ “ขออีกทางเลือกได้ไหมครับ ก็นอนแบบนี้มัน......อึดอัดนี่ฮะ”
“ไม่เห็นอึดอัดเลยทงเฮ สบายดีออกแบบนี้หน่ะ เอ.......” คิบอมลากเสียงพลางทำตาเจ้าเล่ห์ให้ร่างบางในอ้อมกอด “หรือต้องให้ขยับกันน้าทงเฮถึงจะได้ไม่อึดอัดหน่ะ”
“บ้า ไม่พูดด้วยแล้วครับ ผมนอนแบบนี้ก็ได้ ไม่อยากต่อรองกับคิบอมแล้ว ผมเหนื่อย” ร่างบางบอกพลางทำหน้ามุ่ย ค้นวงโตถูกส่งให้คนตัวโตก่อนที่ศีรษะบางจะแนบลงกับแผ่นอกกว้าง ด้วยตาคู่หวานปรือลงอย่างอ่อนแรง
คิบอมอมยิ้มน้อยๆกับความแสนงอนของคนรัก มือใหญ่ลูบหัวคนตัวเล็กไปมาอย่างมีความสุข
ทงเฮนะทงเฮ ไม่ว่าจะทงเฮที่เป็นดาวยั่วในตอนนี้หรือว่าจะเป็นทงเฮจ่อมแก่นในอดีต ยังไงซะไอ้นิสัยแสนงอนของคุณก็ไม่เคยหายไปเลยจริงๆ
พึมพำในใจอย่างอิ่มเอม คิบอมผงกหัวขึ้นมาดูคนที่หลับสนิทไปแล้วพลางอมยิ้ม ก่อนจะค่อยๆขยับร่างเล็กออกจากตนแล้ววางลงกับเตียงอย่างแผ่วเบา มือใหญ่ปัดผมที่ลงมาปรกหน้าคนรักเบาๆ ปากอิ่มจูบลงที่หน้าผากเนียนแล้วเอ่ยบอก “ฝันดีนะครับทูนหัวของผม”
คิบอมขยับผ้าห่มผืนใหญ่คลุมร่างตนและร่างบาง มือใหญ่กอดกระชับเอวบางแน่นก่อนจะเข้าสู่ห้วงนิทราตาคนหน้าหวานไป
~~~~ Super Seme Vs Super Uke XXV~~~~
back to DD
เรื่อง: SUPER SEME VS SUPER UKE : CHAPTER XXV 
Wed Dec 21, 2011 6:45 am
