~~~~ Super Seme Vs Super Uke VI ~~~~
“จะดีหรือครับ” ถามแล้วยิ้มหวานมือที่คล้องคออยู่โน้มดวงหน้าคมให้เข้ามาใกล้พร้อมๆกับแนบริมฝีปากบางลงกับริมฝีปากหนา เกลียวลิ้นเกี่ยวกระหวัดอย่างไม่มีใครยอมแพ้
ไม่มีใครสนใจคำพูดต่อปากต่อคำกันอีกต่อไปเมื่อริมฝีปากสัมผัสกัน ราวกับมีแรงดึงดูดมหาศาลที่เร่งเร้าให้ทั้งคู่บดเบียดริมฝีปากเข้าหากันอย่างเร่าร้อนและรุ่นแรงชนิดที่ไม่มีใครยอมใคร
ปลายลิ้นร้อนถูกส่งเข้ามาเกี่ยวกระหวัดพันรัดกันอย่างรู้งาน มือใหญ่กดรั้งศีรษะบางให้แนบชิดยิ่งขึ้นเพื่อมอบสัมผัสที่ล้ำลึกยิ่งกว่าเก่าให้คนตัวเล็ก
แล้วมีหรือที่ทงเฮจะถอยหนีร่างบางเบียดตัวขึ้นรับสัมผัสร้อนจากร่างสูงอย่างเต็มใจ เอียงคอลงเพื่อระดับองศาให้ใครอีกคนแนบริมฝีปากกับตนได้แนบชิดยิ่งกว่าเก่า
เนิ่นนานนับนาทีกว่าที่มือบางของคนตัวเล็กกว่าจะเริ่มออกแรงประท้วงเมื่อล้มหายใจนั้นถูกริดรอนไปจนหมดแทบไม่เหลือ ทำให้คิบอมต้องถอดถอนริมฝีปากออกมาอย่างเสียดาย
“อือ.......” เสียงครางหวานอยู่ในลำคอเมื่อคิบอมปล่อยให้กลีบปากบางเป็นอิสระเพียงชั่วครู่ก่อนจะเน้นย้ำสัมผัสลงไปอีก
“อื้อ อื้มมมม” จูบร้อนยังคงแผลงฤทธิ์ต่อไปอย่างไม่หยุดหย่อน มือหนาไล้ไปตามเสื้อขาวตัวบาง ปลายนิ้วเรียวเกี่ยวกระดุมออกทีละเม็ด ทีละเม็ด ทีละเม็ด อย่างชำนาญก่อนจะดึงร่นให้เสื้อตัวบางหลุดออกจากกายบาง คิบอมถอนปากออกพร้อมๆกับจ้องมองร่างบางอย่างโลมเลียและหื่นกระหาย
ดวงหน้าหวานขึ้นสีระเรื่อเมื่อสบเข้ากับสายตาคมที่จ้องตนปากบางขยับ “คิบอมขี้โกงนี่ครับ”
“หืม” คนถูกว่าครางเสียงต่ำ มือบางชี้ไปที่เสื้อตัวเก่งของเขา คิบอมหัวเราะเบาๆแล้วบอก “งั้นคนสวยก็ถอดมันออกสิครับ”
ทงเฮยิ้มหวานมือบางเอื้อมไปปลดกระดุมเสื้อของคนตัวสูงบ้าง
“อ่ะ อื้อ” เสียงครางหลุดจากปากพร้อมกับมือที่หยุดชะงักเมื่อคิบอมเลื่อนมือไปที่ยอดอกแล้วสะกิดมันเบาๆ
“คะ...คิบอม” ร่างบางเรียกชื่อคนด้านบนเสียงสั่นเมื่อถูกคนร่างสูงรุกเร้าอย่างไม่หยุดหย่อน มือหนายังคงทำหน้าที่ไปเรื่อยๆ รอยยิ้มปรากฎขึ้นบนใบหน้าเมื่อเห็นท่าทางของคนที่นอนอยู่ด้านล่าง
“แกะต่อสิครับ ถ้าแกะไม่หมดเองจะมาหาว่าผมขี้โกงไม่ได้น้า” คิบอมว่าอย่างอารมณ์ดี
จบคำพูด มือบางค่อยๆเริ่มแกะต่อแล้วหยุดอีกเมื่อคิบอมสะกิดแรงๆที่ยอดอกอีกครั้ง ดวงหน้าหวานแดงก่ำ มือบางปล่อยจากเสื้อตัวใหญ่อย่างยอมแพ้
“หึ” คิบอมหัวเราะเบาอย่างย่ามใจเมื่อเห็นท่าทางของคนหน้าหวาน มือใหญ่ละออกจากแผ่นอกขาวอย่างมีชัย ทงเฮไม่ปล่อยให้โอกาสหลุดรอดแขนเล็กสอดเข้าไปในกางเกงตัวใหญ่แล้วสัมผัสกับส่วนอ่อนไหวของร่างสูงทันที มือเล็กลูบไล้ไปมาตามความยาวของมัน
“ฮึก ทงเฮ” มือหนาจับให้ร่างเล็กหยุดการกระทำ “ใจเย็นๆครับคนสวย”
คิบอมไม่รอช้า ปากอิ่มก้มลงจูบที่ซอกคอขาวเนียนดูดดุนแรงๆจนเกิดรอยรักสีกุหลาบ
“อื้อ” เสียงหวานหลุดรอดออกจากริมฝีปากบางอีกครั้งเมื่อริมฝีปากหนาไล่ลงมาเรื่อยก่อนจะใช้ปลายลิ้นแตะแต้มผ่านยอดอก สัมผัสเปียกชื้นจากปลายลิ้นทำให้คนหน้าสวยแอ่นอกรับสัมผัสจากลิ้นหนาอย่างลืมตัว มือบางปล่อยจากกางเกงร่างสูง คิบอมจับมือซนไว้เหนือหัวทันที พลางใช้มืออีกข้างปลดกางเกงผ้าสีน้ำตาลกับชั้นในของคนตัวเล็กแล้วดึงออกเบาๆมือหนาลากผ่านส่วนอ่อนไหวของทงเฮอย่างเบามือเรียกเสียงครางหวานจากคนตัวเล็กได้เป็นอย่างดี
“อ๊ะ อื้อ คะ...คิบอม อ๊า” เสียงหวานร้องดังลั่นเมื่อโดนรุกเร้าทั้งด้านล่างและด้านบน “อึก อ๊ะคิบอม ผะ....ผม อ่ะ”
“หืม มีอะไรเหรอครับคนสวย” คิบอมเงยหน้าขึ้นจากอกขาว รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ถูกส่งให้ มือหนาปล่อยข้อมือบางให้เป็นอิสระ ตาคู่คมจ้องมองร่างเปลือยเปล่าตรงหน้าอย่างหลงใหล มือลูบแก้มเนียนเบาๆ “คุณสวยมากเลยรู้ไหม”
ดวงหน้าหวานส่ายไปมา มือเล็กที่ถูกปล่อยให้เป็นอิสระเลื่อนไปจับมือใหญ่ให้กอบกำส่วนอ่อนไหวของตัวเองแล้วขยับขึ้นลงตามจังหวะ เสียงครางหวานหลุดจากปาก ดวงตาปรือหวานเยิ้มด้วยแรงอารมณ์
“ทงเฮ!!!!!” คิบอมร้องเมื่อเห็นการกระทำนั่น เกินไปแล้วครับคนสวย ความคิดที่ทำให้คิบอมต้องกัดฟันกรอดเมื่อร่างบางไม่ยอมหยุดมือ เสียงทุ้มเอ่ยห้ามอย่างยากเย็น “หยะ.....หยุดก่อนครับคนเก่ง คุณกำลังจะทำให้ผมทนไม่ไหว” บอกพลางหยุดมือตัวเองทันที
คนหน้าหวานยอมปล่อยแล้วยกมือขึ้นคล้องคอคนตัวสูงข้างหนึ่ง อีกข้างจัดการกับเสื้อที่หลุดลุ่ยของคิบอม มือเล็กจัดแจงดึงเสื้อตัวใหญ่ออกพร้อมๆกับลากมือเลื่อนลงไปที่กางเกงคิบอมอีกครั้ง มือเล็กหยุดชะงักแล้วหันไปส่งยิ้มให้คนที่คร่อมตนอยู่อย่างท้าทาย ประกายตาหวานเยิ้มถูกส่งให้คนด้านบน แล้วจัดการปลดพันธนาการร่างสูงทันที ทงเฮหันมาส่งยิ้มอีกครั้งก่อนจะใช้มือแตะที่ส่วนปลายเบาๆ
“อ่ะ ทงเฮ หยุดก่อนครับ ผมจะ....” คำพูดถูกหยุดเมื่อคนด้านล่างไม่ยอมฟัง มือบางยังขยับต่อเนื่อง คิบอมกัดฟันกรอด
คนหน้าหวานยิ้มอย่างถูกใจ ปากบางขยับ “แล้วใครบอกให้คิบอมทนล่ะครับ”
ผึง!!!!!
เส้นอารมณ์ที่กดไว้ถูกกระตุกขาดพร้อมกับคำพูดที่เชิญชวนนั่นหลุดออกจากปากคนหน้าหวาน คิบอมจับมือเล็กออกจากแกนกายตัวเองริมฝีปากขยับ “แล้วอย่ามาโกรธผมทีหลังนะครับ คุณดาวยั่ว”
จบคำพูดริมฝีปากหนาก็เข้าครอบครองแกนกายของคนหน้าหวานทันที ลิ้นหนาหยอกล้อกับส่วนปลายก่อนที่จะขยับเข้าออกจนส่วนอ่อนไหวเริ่มแข็งขืน
“อ๊ะ คิบอม อ๊ะ อื้ม” สะโพกบางแอ่นหยัดขึ้นสู้กับเรียวลิ้นหนาอย่างไม่ยอมแพ้ มือบางจับอยู่ที่ผมของคิบอมแล้วขยับเข้าออกตามจังหวะ
“อ๊ะ ระเร็วอีกฮะ อะ อื้อ คิบอม” ร้องขอเมื่ออารมณ์ของเขาตอนนี้กู่ไม่กลับซะแล้ว ปากหนาใช้ฝันขบเบาๆเข้าที่ส่วนปลายแล้วใช้ลิ้นดุนดันอย่างชำนาญ
“อื้อ คิบอม ผม อ๊ะ ไม่ไหวแล้ว อ๊าาาาาาาาาาาาาาา!!!” หวีดร้องครั้งสุดท้ายก่อนจะปลดปล่อยน้ำขุ่นขาวออกมา คิบอมถอนปากออกจากแกนกายของทงเฮช้าๆ ลิ้นอุ่นไล้เลียตามคราบรักที่ติดอยู่บนริมฝีปากตนอย่างชอบใจแล้วยิ้มล้อคนที่นอนหอบใจถี่อยู่บนโซฟา
คนหน้าหวานค้อนให้ก่อนที่หน้าขาวๆจะเริ่มขึ้นสีระเรื่อมื่เห็นสภาพตนเอง มือบางหยิบเสื้อตัวที่ใกล้มือมาปิดบังร่างกายแล้วลุกขึ้นมานั่ง
คิบอมหัวเราะในคอเบาๆเขาเชื่อแล้วล่ะว่าทงเฮยังบริสุทธิ์อย่างที่เจ้าตัวพรีเซ้นต์ตัวเองไว้จริงๆ ยิ่งคิดรอยยิ้มยิ่งกว้างเมื่อได้รู้ว่าเขาเป็นคนแรกที่ได้ล่วงล้ำเส้นที่ถูกขีดไว้ของคนหน้าหวาน หัวใจเริ่มเต้นระส่ำด้วยความยินดี
ดีใจ?
ความรู้สึกดีใจผุดขึ้นมาในหัว ก่อนจะหันไปมองคนที่นั่งก้มหน้าหลบตาเขาอยู่ข้างๆมือหนาโอบเข้าที่เอวบางแล้วยกคนตัวเล็กให้ขึ้นไปนั่งบนตัก มือใหญ่กอดหมับเข้าที่เอวบางแน่น ดวงหน้าคมซบลงกับไหล่ขาวเนียนที่ถูกแต่งแต้มไปด้วยรอยรักจากเมื่อครู่
ทงเฮคงไม่รู้ว่าเขาดีใจมากแค่ไหนที่ได้เป็นคนแรกที่ได้สัมผัสร่างกายนี้ หัวใจเขามันเต้นเสียจนเขากลัวว่ามันจะหลุดมาข้างนอกซะให้ได้
ทงเฮคงไม่รู้ว่าหลายปีที่ผ่านมาเขาทรมานแค่ไหน
ความคิดที่ทำให้คิบอมกระชับวงแขนแน่นยิ่งขึ้นและนั่นก็ทำให้คนถูกกอดสะดุ้งเฮือก แล้วหันไปหาคนที่ทำให้หัวใจเต้นแปลกๆทันที
“คิบอมฮะ” คนหน้าหวานท้วงเบาๆแก้มขาวขึ้นสีจัดเมื่อสบเข้ากับสายตาเจ้าเล่ห์ที่แสนดึงดูดคู่นั้นเข้าอย่างจัง
“อะไรครับ” ถามเบาๆแล้วจูบเข้าที่ขมับคนหน้าหวานหนึ่งทีแล้วยิ้มถูกใจ เมื่อเห็นสายตาหวาดหวั่นจากร่างที่นั่งอยู่บนตักเขา แค่นั้นความเข้าใจก็พุ่งวูบเข้าสู่สมอง ร่างสูงรีบซ่อนความดีใจที่เอ่อล้นออกมาทันที ปรับสีหน้าให้กลายเป็นคนเจ้าเล่ห์เหมือนเก่า
“ก็....”
“ก็อะไรครับ” ถามพลางกลั้นหัวเราะเมื่อเห็นคนหน้าหวานแดงไปทั้งหน้า ทำไมคิบอมคนนี้จะไม่รู้ว่าทงเฮจะพูดอะไร แต่ขอเอาคืนเรื่องเมื่อวานสักหน่อยละกัน
“ก็....คือ” คนหน้าหวานยังอ้ำอึ้ง ทำให้คิบอมรั้งเอวคนหน้าหวานเข้ามาใกล้ขึ้นอีกทันที
“อ๊า คิบอม” มือบางฟาดเข้าให้ที่ไหล่หนาทันทีที่ร่างกายของตนถูกรั้งเข้าหาตัวคนร่างสูงจนแทบจะไม่มีช่องว่างให้อากาศผ่าน
“จะพูดอะไรก็พูดมาสิครับ คนสวย” หากแต่คิบอมก็ยังคงยืนยันคำเดิม
“ต้องให้บอกตรงๆด้วยเหรอฮะ” เงยหน้าขึ้นถามอย่างอายๆ
คิบอมพยักหน้า เรียกแก้มแดงๆให้แดงยิ่งกว่าเดิม คนตัวเล็กก้มหน้าแล้วพึมพำ ทำให้คิบอมต้องก้มลงไปฟังใกล้ๆ
“ก็นั่งตักแบบนี้ เอ่อ....ผมก็ไม่มีเสื้อผ้าติดตัวสักชิ้นแล้วคิบอมก็……”
“หืม ก็อะไรครับ”
“ก็คิบอมก็ ก็ยังไม่ได้ เอ่อ...สะ ใส่กางเกง” คนหน้าหวานก้มหน้างุดๆ ทำให้คิบอมยิ้มกริ่ม
“แล้ว?”
คนตัวเล็กมองหน้าของแขกคนสำคัญทันที แก้มนวลแดงจัดด้วยความเขินก่อนจะโพล่งออกมาเมื่อคนเห็นท่าทางที่นั่งยิ้มทำเป็นไม่รู้เรื่องของคิบอม
“ก็คิบอมน้อย ของคิบอมมันทิ่มผมอยู่นี่ครับ”
แก้มอูมๆของคิบอมเต็มไปด้วยรอยยิ้มเมื่อได้ยินประโยคนั้น คิบอมยิ้มกริ่มก่อนจะกระซิบเข้าที่ริมหูร่างบาง
“นั่นสิผมก็ไม่รู้จะทำยังไงกับมันดีนี่ครับ คนสวยพอจะช่วยผมได้ไหมครับ”
ทงเฮนั่งนิ่งมองหน้าคนเจ้าเล่ห์แล้วมุ่นคิ้วลง ไอ้วิธีช่วยหน่ะรู้อยู่หรอก เพียงแต่ว่าไอ้ปฏิบัติทำจริงเนี่ย มันเคยซะที่ไหนเล่า
“ว่ายังไงล่ะครับ ดาวยั่วแสนเก่งคนเมื่อวานไปไหนแล้วล่ะครับ”
คนถูกท้าทายค้อนให้หนึ่งที ก่อนจะเปลี่ยนเป็นยิ้มหวานแสนยั่วอย่างเดิม “แล้วคิบอมอยากให้ช่วยแบบไหนล่ะครับ”
“แล้วแต่คนสวยจะถนัดสิครับ”
“ก็ได้ครับ แต่ต้องมีข้อแม้”
“หืม” คิบอมครางลึกในลำคอ คนสวยของเขาจะมาไม้ไหนอีกเนี่ย
“ว่าไงล่ะครับ” เร่งเร้าเมื่อเห็นอีกฝ่ายลังเล
“ตกลงครับ”
รอยยิ้มหวานปรากฎเมื่อได้ยินคำตอบคนตัวเล็กเอาเสื้อสีขาวมาคลุมตัวก่อนจะลุกออกจากตักคิบอม ยิ้มเขินๆเมื่อเห็นส่วนกลางที่กำลังชูชันท้าทายสายตาเขา ร่างบางก้มลงหยิบเสื้อเชิร์ตสีฟ้าของคิบอมขึ้นมาแล้วเดินเข้าไปใกล้
คิบอมกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก คนช่างยั่วจะรู้บ้างไหมว่าสภาพตัวเองที่มีแต่เสื้อสีขาวคลุมยาวลงมา แต่เผยให้เห็นขาขาวๆเนี่ย มันยิ่งทำให้เขาอยากจับคนที่เดินเข้ามาใกล้ๆกดให้รู้แล้วรู้รอด
“ผมรู้นะครับว่าคิบอมคิดอะไร แต่อย่าลืมนะครับว่าคิบอมห้ามเข้ามาในตัวผมเด็ดขาด” คนสวยเจรจาเมื่อเห็นสายตาที่จ้องมองตน
คิบอมมองคนหน้าสวยแล้วตอบ “ครับผมรู้ แล้วตอนนี้คนสวยจะช่วยผมได้หรือยังครับ รู้ไหมไอ้มายืนโชว์หุ่นให้ผมดูเนี่ย ลูกชายผมมันยิ่งคึกกว่าเดิมหลายเท่าตัวเลยนะครับ” คิบอมบอกพลางทำหน้าออดอ้อน
“ครับๆๆ ถ้างั้นมาทางนี้ดีกว่านะครับ” คนหน้าสวยฉุดมือเขาให้ลุกขึ้นแล้วเดินไปทางประตูห้องนอนของเขา หันมองหน้าผู้เป็นเจ้าของแล้วถือวิสาสะเปิดเข้าไปทันที
ประตูห้องถูกปิดลง พร้อมๆกับที่ทงเฮผลักคิบอมลงนั่งกับเตียงใหญ่ ดันเบาๆให้คิบอมเอนหลังเอามือเท้าไว้กับเตียง ริมฝีปากบางขยับ “ผมจะช่วยคิบอมแต่มีข้อแม้ว่า คิบอมห้ามเอามือที่ท้าวอยู่กับเตียงมาจับตัวผมเท่านั้นเองครับ ไม่งั้น.....” ทงเฮยิ้มเมื่อเห็นคิบอมตาโต
“เกมโอเวอร์ครับ”
“ทงเฮคุณจะฆ่าผมเหรอ” คิบอมโวย ตายแน่ๆแค่ห้ามตัวเองไม่ให้จับคนช่างยั่วตรงหน้ากดก็แทบแย่แล้วนี่จะให้นั่งดูเฉยๆ พระเจ้าครับ ทำไมทำกับผมแบบนี้
“ว่าไงล่ะครับ อดทนแค่นี้คิบอมคงทำได้ใช่ไหมครับ”
คิบอมขบกรามแน่น “อย่าให้ถึงทีผมนะทงเฮ รับรองคุณลุกไม่ขึ้นแน่ๆ” คิบอมขู่
“ตอนนั้นก็ส่วนตอนนั้นสิครับ แต่ว่าตอนนี้คิบอมตกลงแล้วใช่ไหมครับ” ถามพลางโน้มตัวเข้ามาใกล้เรียวขาขาวถูกยกขึ้นมาวางไว้ระหว่างขาของคิบอม คนตัวสูงขยำผ้าปูที่นอนแน่น ก็ท่านี้มันเห็นไปถึงไหนต่อไหนหมดแล้ว
“ผมมีทางเลือกอื่นงั้นเหรอ” คิบอมพูดด้วยน้ำเสียงลอดไรฝัน ดวงตาคู่คมอยากจะถอนสายตาออกจากร่างบางแสนสวยตรงหน้านี่แต่ก็ทำไมได้ นี่ทงเฮลงเวทย์มนตร์ไว้หรือไงกันนะ?
คำพูดที่ได้แต่คิดอยู่ภายในใจและภาวนาให้คนช่างยั่วเลิกแกล้งเขาสักที
ร่างบางของทงเฮส่งยิ้มหวานให้พลางตอบรับอย่างล้อเลียน “ครับๆๆ อย่าเพิ่งโกรธสิครับ ผมรับรองว่าไม่หนีไปไหนหรอก ถึงเวลาจะนอนให้คิบอมทำตามใจชอบเลยเอา”
คิบอมเหล่ตามองคนช่างยั่วอย่างชั่งใจ “แน่นะ”
“ครับ” ยืนยันหนักแน่นพร้อมกับรอยยิ้มหวานถูกส่งให้อีกระรอก
“งั้นก็ได้ ตอนนี้ผมจะทำตามที่คุณบอก แต่จำไว้นะทงเฮ คุณทำกับผมไว้เท่าไรผมจะคิดบัญชีทั้งต้นทั้งดอกเลย” ขู่สำทับพร้อมกับจ้องคนหน้าหวาน
“โอเคครับ คุณแขกวีไอพี” ทงเฮรับคำ แล้ววาดมือไปทั่วแผ่นอกร่างสูง ยอดสีชมพูบนอกแกร่งถูกสะกิดด้วยปลายนิ้วเรียว แขนหนาเกร็งกระตุกกำผ้าปูเตียงไว้แน่น ทงเฮยิ้มให้แล้วเปลี่ยนจากมือบางเป็นลิ้นสากเกี่ยวเล็มที่ยอดอกคิบอม ปลายลิ้นตวัดวนเวียนไปทั่วสร้างความเสียวซ่านให้คิบอมได้เป็นอย่างดี มือบางเอื้อมมาดึงกางเกงที่ถูกปลดคาอยู่ที่ขาของร่างสูงก่อนจะดึงออกจนพ้นตัว นิ้วเรียวสะกิดส่วนปลายของร่างสูงที่ตื่นตัวอยู่อีกครั้ง
“อื้ม ทงเฮ” เสียงครางต่ำหลุดออกจากปากหนาเมื่อคนหน้าหวานปลุกอารมณ์เขาให้ตื่นตัวเต็มที่ แกนกลางขยายใหญ่สู้มือบางที่กำลังกอบกุมมันอยู่พร้อมๆกับรูดขึ้นลง ริมฝีปากบางยังคงเลียต่ำลงมาเรื่อยๆแล้วหยุดวนเล่นบนหน้าท้อง
“อ่า~~~” แขนแกร่งเกร็งจนเส้นเลือดขึ้นแต่ดูเหมือนจะยังไม่ถูกใจคนตัวเล็กจึงใช้นิ้วจิกไปบนส่วนปลายถี่ยิบ “อ่ะ อือ ทงเฮ ฮึก” คิบอมพยายามกลั้นเสียงร้องของตนเองอย่างสุดความสามารถ
ทงเฮมุ่ยหน้าเมื่อเห็นคิบอมยังไม่ยอมแพ้ไม้ตายสุดท้ายจึงถูกงัดมาใช้ ลิ้นเล็กแตะแต้มเบาๆที่ส่วนปลาย มือบางรูดขึ้นรูดลงไม่ยอมหยุด เรียวลิ้นที่แตะแต้มไปด้วยเริ่มครอบครองแกนกายแทนมือนุ่มทั้งหมด ทงเฮใช้ฟันครูดเบาๆกับแกนกาย แล้วดูดดุนเบาๆ ลิ้นเรียวตวัดฉกสู้กับแกนกายที่ใหญ่คับปาก
คิบอมแอนกายสู้ มือเกร็งแน่น พยายามอย่างยิ่งที่จะไม่เอามือไปแตะต้องร่างกายคนที่กำลังปรนเปรอความสุขให้เขาผ่านทางริมฝีปาก “อ่า ทงเฮ เร็ว อ่ะ อีก อ๊ะ”
ส่วนอ่อนไหวเริ่มขยายใหญ่ตามการรุกเร้า น้ำขาวขุ่นเริ่มปริ่มออกจากส่วนปลาย ทงเฮหยุดการกระทำทันที
“ทงเฮ หยะ...หยุดทำไมครับ” ถามเมื่อความต้องการที่กำลังจะปลดปล่อยถูกหยุดกลางคัน
“ถ้าคิบอมไปก่อนก็หมดสนุกสิครับ” คนหน้าสวยพูดพร้อมกับเอามือยันกายคิบอมให้นอนลงกับเตียง ก่อนที่ตัวเองจะตามขึ้นมาบนเตียงแล้วทรุดตัวนั่งบนตัวร่างสูง คิบอมกลืนน้ำลายเอื้อกใหญ่ มือหนายังคงยึดอยู่กับเตียงเพื่อยั้งตัวเอง
คนหน้าสวยแกะกระดุมเสื้อออกเผยให้เห็นแผ่นอกขาวเนียนที่ถูกแต่งแต้มด้วยรอยรักสีกุหลาบจากยกเมื่อครู่ มือเล็กลูบไล้ไปเรื่อยก่อนจะหยุดที่ยอดอกแล้วออกแรงกดบี้อย่างแรง
“อ๊ะ อื้อ อ๊า” มืออีกข้างจับเข้าที่แกนกลางของตนเอง แล้วรูดขึ้นลงอย่างรวดเร็ว พร้อมๆกับเสียงครางหวานที่ออกจากปาก คิบอมมองภาพตรงหน้าไม่วางตา คนหน้าหวานที่บัดนี้กำลังช่วยตัวเองให้เขาดูมันช่างทรมานยิ่งนัก ยิ่งสัมผัสแตะต้องไม่ได้ยิ่งหนักเข้าไปใหญ่ คิบอมปล่อยมือจากที่ยึดอยู่กับผ้าปูเตียง เอื้อมมาจับแกนกายตัวเองก่อนจะรูดมันเพื่อผ่อนคลายอารมณ์ที่คุกรุ่นของตนเอง
“อ๊ะ คิบอม ฮึก อ๊า ผะ....ผมจะไม่ อ๊า ไหวแล้วนะครับ อื้อ”
“อ่า ทงเฮช่วยผมที อึก ผมต้องการคุณ” คิบอมว่าพลางเร่งมือตัวเองตามคนที่อยู่บนตัวเขา
“อ๊าาาาาาาาาาาาาาา คิบอม / อ่า~~~ ทงเฮ” สองเสียงครางสุดท้ายก่อนที่จะปลดปล่อยออกมาพร้อมกัน ทงเฮฟุบตัวลงบนอกคิบอมอย่างอ่อนแรง คนร่างสูงเอื้อมมากอดคนหน้าหวานพลางหายใจหอบ
“ผมกอดตอนนี้คงไม่ผิดกฎใช่ไหมครับ” ถามเบาๆ คนตัวเล็กพยักหน้าเป็นคำตอบ ดวงตาคู่หวานเงยสบดวงตาคู่คม แล้วเลื่อนหน้าเข้าไปใกล้ๆ ก่อนจะมอบจูบแสนหวานให้คิบอม
ทงเฮถอยหน้าออกมาพร้อมๆกับยิ้มให้ ปากบางขยับ “ผมมีความสุขมากเลยครับ ขอบคุณนะครับที่ไม่ทำให้ผมผิดหวังที่เลือกคิบอมเป็นคนแรก” ยิ้มหวานให้ก่อนที่ตาคู่สวยปิดลงอย่างเหนื่อยอ่อน
คิบอมยิ้ม พลางลูบหัวคนในอ้อมกอดอย่างเบามือ “คุณก็เหมือนกันแหละทงเฮ” ว่าพลางพลิกร่างเปลือยเปล่าของคนหน้าหวานลงกับเตียงห่มผ้าให้แล้วจูบเบาที่ปากบาง “ต่อจากนี้คุณอย่าหวังว่าจะได้ไปกับใครถ้าไม่ใช่ผมนะครับคนสวย ทั้งใจและร่างกายคุณต้องเป็นของคิบอมคนนี้เพียงคนเดียว” บอกก่อนจะยิ้มให้อย่างอ่อนโยน แล้วล้มตัวลงนอนข้างๆคนช่างยั่วก่อนจะเข้าสู่นิทราไปอีกคน
---------------------------~~~~ Super Seme Vs Super Uke VI ~~~~---------------------------
TO Be Con……. Super Seme Vs Super Uke VII
back to dek-d
เรื่อง: SUPER SEME VS SUPER UKE : CHAPTER VI 
Sun Oct 23, 2011 9:20 pm
