~~~~ Super Seme Vs Super Uke Iii ~~~~
ทงเฮสะดุ้งเมื่อมือหนาลากผ่านตามเสื้อที่เปิดไว้ ปากบางขยับ “คิบอมอย่าทำแบบนี้สิครับ” ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ คิบอมลากมือต่ำลงเรื่อยๆจนถึงขอบกางเกงตัวสวย หยุดการกระทำก่อนจะเงยหน้ามองคนที่นอนหน้าแดงอยู่ด้านล่าง
“คนช่างยั่วยอมแพ้แล้วเหรอครับ”ถามอย่างถูกใจ
“เปล่านี่ครับ ผมแค่กำลังคิดว่า...” ริมฝีปากบางแย้มยิ้ม “จะให้คิบอมเป็นคนแรกของผมดีไหม”
คำพูดที่ทำให้คิบอมได้แต่อึ้ง “คนแรก?” ทำหน้ายุ่งก่อนจะตอบ “คุณจะบอกว่าคุณไม่เคยผ่านมือใครมาก่อนอย่างงั้นเหรอครับคนสวย”
“ครับ” ตอบรับก่อนจะปลดมือตัวเองออกจากมือหนาที่มัวแต่อึ้ง
“จะให้ผมเชื่อเหรอ”
“ทำไมถึงไม่เชื่อล่ะครับ” ถาม ก่อนจะเอื้อมแขนไปคล้องคอคิบอมแล้วโน้มลงมาหาตน ปากบางยิ้มใส่ตาคิบอมอย่างท้าทาย
“หึ ก็ยั่วเก่งขนาดนี้...”
“น่าจะผ่านมาหลายมือแล้วใช่ไหมล่ะครับ” ชิงตอบตัดหน้าพร้อมกับยิ้มหวาน “ทำไมชอบคิดเองเออเองกันจังน้า” ทงเฮทำเสียงล้อ
“ที่ผมทำหน่ะ มันได้มาจากการสอนภาคทฤษฎีของพี่ฮีชอลเค้าหน่ะครับ”
“ภาคทฤษฎี?”
“ครับ ยังไม่เคยลองจริงๆหรอก”
“ถ้าอย่างนั้น....” คิบอมตอบอ้ำอึ้ง
“ครับ ผมยังบริสุทธิ์ ผมบอกแล้วไงว่าผมจะเก็บไว้ให้คนที่ผมรักหนะ” คนหน้าหวานว่าพลางส่งยิ้มหวานให้ ดวงตาคู่สวยเป็นประกายระยับเมื่อเห็นแววตาเหลือเชื่อจากคนตรงหน้า
“แล้วทำไม…..” คิบอมลากเสียง “ทำไมถึงได้ยอมผมง่ายนักล่ะ” คำถามที่ถูกส่งไปอย่างไม่เข้าใจ แม้ว่าหัวใจของเขากำลังเต้นแรงขึ้นก็เถอะ
“อันนี้ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันล่ะครับ เอาเป็นว่า....” ลากเสียงก่อนจะไล่มือจากคอร่างสูงลงไปที่อกด้านซ้ายก่อนจะใช้มือทาบลงไป “คงเป็นเรื่องของหัวใจล่ะมั้งครับ” บอกก่อนจะยิ้มให้ ยิ้มอย่างอ่อนโยนไม่ใช่รอยยิ้มยั่วเฉกเช่นเมื่อครู่
“.......” ไม่มีคำตอบจากร่างสูง มีเพียงสีหน้าเคร่งๆของคนที่นิ่งไปทำให้ร่างบางต้องหลุดยิ้มออกมาก่อนจะหัวเราะคิกคัก
ทำไมเขาจะไม่รู้ การที่พูดแบบนี้เท่ากับการบอกรักลายๆนั่นแหละ
แต่ก็อีกนั่นแหละ กับคนๆนี้เขาเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม แต่รู้สึกคุ้นเคยอย่างประหลาดเชียวล่ะ
“ว้า คิบอมเงียบไปซะแล้ว ผมว่าเลิกพูดเรื่องนี้แล้วทำอย่างอื่นเถอะครับ” อีกครั้งที่ทงเฮเปลี่ยนเรื่องเพื่อดึงสติคนที่นิ่งไปให้กลับมา
“ทำอย่างอื่น?” คำพูดที่ทำให้คิบอมทวนคำพร้อมเลิกคิ้วสูง “อะไรล่ะ”
“แล้วคิบอมคิดว่าผมทำอะไรได้ล่ะครับ” ส่งรอยยิ้มให้อีกหากแต่คราวนี้เป็นรอยยิ้มของดาวยั่วแบบเดิม และนั่นทำให้คิบอมหัวเราะในคอ ก่อนจะกดริมฝีปากหนาแนบกับปากบาง ทงเฮรั้งคอคนร่างสูงให้เข้ามาแนบชิดกับตนเองยิ่งขึ้น ลิ้นเล็กถูกส่งเข้าไปเกี่ยวกระหวัดกับลิ้นหนาอย่างไม่ยอมแพ้
คิบอมสอดลิ้นเกี่ยวลิ้นคนช่างยั่วอย่างไม่ยอมแพ้เช่นกัน กดจูบให้ลึกลงกว่าเดิม มือใหญ่ลูบไล้ไปทั่วเอวบางก่อนจะเลื่อนต่ำลงมาอยู่ที่สะโพกมน
“อื้อ พอแล้วครับคิบอม” ทงเฮเป็นฝ่ายถอนตัวออกมาก่อน พลางหายใจเอาอากาศเข้าสู่ปอดเฮือกใหญ่ ปากบางติดจะเจ่ออยู่เล็กน้อย หน้าหวานขึ้นสีระเรื่อ
“คนสวยแพ้นะครับ” คิบอมบอกพลางอมยิ้มแก้มป่อง
“ใครบอกล่ะครับ ผมมีอีกเยอะให้คิบอมได้ลอง”
“อืมแล้วทงเฮมีอะไรให้ผมลองอีกเนี่ย” พูดพลางเหล่ตามองคนที่อยู่ด้านล่าง
“ถ้าอยากรู้ก็ลุกก่อนสิครับ”
“หืม” คิบอมหรี่ตามองอย่างไม่ไว้ใจ
“ผมไม่หนีหรอกครับคิบอม เชื่อผมสิ นะ” คำอ้อนถูกนำมาใช้เมื่อเห็นว่าคิบอมยังลังเล
“ก็ได้ครับ แต่ถ้าหนีรับรองผมไม่ปล่อยไว้แน่” ขู่สำทับก่อนจะลุกจากตัวคนหวาน
ทงเฮขยับกายลุกขึ้นนั่งหันหน้าเข้าประชันกับคิบอม ช้อนตาคู่หวานมองใบหน้าคม มือบางเอื้อมไปแตะที่ริมฝีปากของร่างสูง ลูบไล้ไปมาก่อนจะไล่เรื่อยลงมาตามลำคอ ลากมือผ่านสร้อยกางเขนที่คอคิบอมก่อนจะหยุดที่คอเสื้อ มืออีกข้างถูกยกขึ้นมาปลดกระดุม เม็ดที่หนึ่ง เม็ดที่สอง ไล่ลงไปเรื่อยๆจนหมดพร้อมกับมือข้างที่ชะงักไว้เริ่มซุกซนอีกครั้ง
มือบางไล่ลงมาตามแผงอกของคิบอม ซุกซนไปเรื่อยตามตัวเสื้อ สัมผัสแผ่วปลายนั้นกระตุ้นอารมณ์บางอย่างภายในตัวคิบอมให้พลุ่งพล่าน มือหนาเตรียมเอื้อมมาจับคนมือซน แต่ก็ถูกมือบางห้ามไว้อย่างทันท่วงที เมื่อมือบางลากเรื่อยลงมาถึงขอบกางเกง ทงเฮยิ้มหวานให้คิบอมก่อนที่มือเล็กจะสอดเข้าไปในกางเก่งตัวเก่งของคิบอม มืออีกข้างเอื้อมมาปลดพันธนาการของกางเกง เผยให้เห็นความเป็นชายที่มือบางกำลังลูบไล้มันอยู่
คิบอมมองตามการกระทำของคนตัวเล็ก ส่วนอ่อนไหวที่ถูกกอบกำโดยมือบาง กับดวงหน้าหวานๆที่ลอยยั่วอยู่ใกล้แค่ปลายจมูก ทำให้คิบอมแทบจะจับคนตรงหน้ามากดให้รู้แล้วรู้รอด ติดก็แต่ว่าร่างกายไม่ยอมฟังคำสั่ง ร่างกายที่โดนสะกดด้วยปลายนิ้วเล็กแข็งทื่อ คิบอมเลยได้แต่ปล่อยให้คนหน้าหวานปรนเปรอความสุขให้ผ่านปลายนิ้ว
นิ้วเรียวลากผ่านตามความยาวของขนาดก่อนจะสะกิดเบาๆที่ปลาย เรียกเสียงครางต่ำจากร่างสูงได้เป็นอย่างดี
“อ่ะ ทงเฮ”
คนหน้าหวานยิ้มยั่วแล้วเอ่ยปาก “คิบอมแข็งแรงกว่าที่ผมคิดนะครับแบบนี้สงสัยต้องใช้ตัวช่วยซะแล้วสิ” บอกก่อนจะบีบเบาๆ กะประมาณอะไรบางอย่าง มือเรียวถอนออกจากแกนกายของร่างสูง ลุกขึ้นยืนก่อนจะเอามือดันคิบอมให้เอนไปด้านหลังอย่างแผ่วเบา แล้วพาตัวเองขึ้นไปนั่งบนตักของคิบอม ก้นกลมมนบดเบียดไปมากับความเป็นชายของคิบอม
ตาหวานมองคิบอมอย่างท้าทาย ร่างสูงไม่รอช้ารั้งคอคนช่างยั่วเข้ามาจูบ มือหนาไล่ไปตามชายเสื้อ ก่อนจะสอดลึกเข้าไปในเสื้อ สะกิดเบาๆที่ปุ่มเล็กบนหน้าอก
“อื้อ” ทงเฮครางอื้อในลำคอเมื่อถูกรุกเร้า ปากบางยังคงถูกจับจองด้วยริมฝีปากหนา โดยไม่เว้นช่องว่างให้หายใจ คิบอมกดเน้นย้ำที่ปุ่มบนหน้าอกเรื่อยๆ สร้างความเสียวซ่านให้กับทงเฮเป็นอย่างดี
แต่มีหรือคนอย่างทงเฮจะยอมแพ้ ยิ่งโดนกระตุ้นจากร่างสูงมากเท่าไรช่วงล่างก็ยิ่งถูกบดเบียดมากขึ้นเท่านั้น ปากต่อปากยังคงชิดกันไม่ยอมห่างก่อนจะถอนออกเมื่อขาดอากาศหายใจ
เสียงหอบแฮ่กจากสองคนสอดประสานเป็นจังหวะเดียวกันทงเฮไม่ปล่อยให้โอกาสหลุดมือ สูดลมหายใจเข้าลึกก่อนจะลุกออกจากร่างสูงทันที
“หยุดทำไมครับคนสวย” ถามอย่างเสียดาย “เปลี่ยนใจตอนนี้ไม่ทันแล้วนะครับ เล่นยั่วผมซะขยนาดนี้”
“เปล่าครับ” คนหน้าหวานยิ้มกว้าง “เพียงแต่ว่าวันนี้หมดเวลาแล้วล่ะครับ”
ร่างสูงขมวดคิ้ว มือใหญ่เอื้อมไปจับข้อมือคนตัวเล็กก่อนจะกระตุกดึงให้ร่างบางเข้ามาหา แต่ดูเหมือนคนตรงหน้าจะรู้ทัน มือบางถึงได้ยั้งตัวเอามือวางยันไว้กับไหล่หนา
“ผมบอกแล้วไงว่าผมไม่ยอมให้ชิ่งหรอก” คิบอมบอกเสียงต่ำ ก่อนจะอ่อนลงเมื่อเห็นดวงหน้าหวานนั่นใกล้ๆ “คืนนี้ไปกับผมนะครับ”
ทงเฮยิ้มหวานให้คิบอม ปากบางขยับ “ผมจะไปกับคิบอมก็ได้ครับ” คิบอมยิ้มกว้างเมื่อได้ฟังคำตอบ
“แต่ต้องหาตัวผมให้เจอก่อนนะครับ” พูดจบร่างบางก็สบัดตัวออกจากการเกาะกุมของคิบอม แล้วหันหลังเดินจากไปอย่างรวดเร็ว
คิบอมกัดฟันกรอดอย่างเจ็บใจ เสียงเย็นๆรอดผ่านไรกัดออกมาอย่างขุ่นเคือง “แสบมากนะครับ ลีทงเฮ กล้าทำให้คิมคิบอมค้าง คิดจะเล่นซ่อนหากับผมงั้นเหรอ แล้วจะได้รู้กัน คนสวยของผม”
---------------------------~~~~ Super Seme Vs Super Uke III ~~~~---------------------------
Back to dek-d