คิบอมเปิดประตูเข้ามาอย่างร้อนรน ก่อนจะชะงักกับภาพที่เห็น ร่างบางบนเตียงดิ้นกระสับส่ายไปมาพร้อมกับดึงทึ้งเสียผ้าตนเองจนขาดออก เผยผิวขาวที่ปะทะกับความเย็นของเครื่องปรับอากาศ
‘ยั่ว’ คำเดียวที่อยู่ในหัวคิบอม พร้อมกับหัวใจที่เริ่มเต้นระส่ำ‘ท่าทางแบบนี้มันน่า...’ ความคิดต้องหยุดลงเมื่อเห็นร่างบางเอื้อมมาอาภรณ์ชิ้นสุดท้าย คิบอมสะบัดไล่ความคิดฟุ้งซ่านออกจากหัวแล้วตรงเข้าไปดึงมือออกแล้วรวบไว้เหนือหัว
“ทำแบบนี้คิดจะยั่วกันหรือไง ทงเฮ” ถามเสียงต่ำพร้อมกับใช้มืออีกข้างที่ว่างเช็ดเหงื่อตามใบหน้าของคนรัก
ร่างบางปรือตาขึ้นมองแล้วยิ้มออกมาเบาบาง “คิ..คิบอมเหรอ ชะ...ช่วยฉานที ฉะ ฉัน แฮ่ก ไม่หวายยย ละ...แล้ว มะ อ่ะ มาน ร้อน ฮึก” ร้องขอพร้อมกับดิ้นไปมา
คิบอมขมวดคิ้วก่อนจะถาม “นายกินเหล้ามาเหรอทงเฮ”
“ชะ...ช่ายยยยย เอิ้ก อึก กะ กินกาบ พี่ฮีช้อนนนนนน” คนบนเตียงตอบ ก่อนจะใช้แรงทั้งหมดที่มีสะบัดมือออกจากการกอบกุมและคว้ามือหนาจับเข้าที่ส่วนอ่อนไหวของตัวเอง แล้วอ้อน “ช่วยช้าน อึก หนะ...หน่อยสิ อ๊ะ คิ...บอม”
“ทงเฮ อย่าทำแบบนี้ นายเป็นอะไร แน่ใจนะว่ากินเหล้าอย่างเดียว” คิบอมเร่งถามเป็นชุดเมื่อมือบางเริ่มขยับมือเขาให้เป็นจังหวะตามอารมณ์และนั่นทำให้คิบอมเกิดอารมณ์ได้ไม่ยาก
“อ่ะ อ๊า ระ..เร็ว อีก แฮ่ก อ๊ะ หยะ...หยุด ทามไม คิบอม” ร่างบางประท้วงเมื่อคิบอมถอนมืออก
“นอนนี่แปปนะทงเฮ” คิบอมบอกก่อนจะเดินหายไปในห้องน้ำ
“พี่ฮีชอลพี่ทำอะไรของพี่เนี่ย เฮ้ออออออออออ” ถอนหายใจเฮือกก่อนจะเดินออกจากห้องน้ำ ตรงเข้าไปช้อนร่างบางมาไว้ในอ้อมกอด สาวเท้าไปที่ห้องน้ำอีกครั้ง แล้ววางร่างบางที่ดิ้นขลุกขลักลงในอ่างน้ำ
“อาบน้ำดีกว่านะ มันจะทำให้นายดีขึ้น” คิบอมพูดพร้อมกับหอมแก้มร่างบางเบาๆ คนตัวเล็กได้แต่พยักหน้าแต่ก็ยังไม่ปล่อยมือร่างสูง
“ไม่ต้องจับก็ได้ฉันไม่หนีไปไหนหรอก” บอกอีกครั้งพร้อมกับยิ้มให้
“อืม” รับคำเบาๆแล้วปล่อยตัวผ่อนคลายไปกับน้ำอุ่นๆ
“เป็นไงบ้างทงเฮ รู้สึกดีขึ้นมั่งไหม” หันมาถามเมื่อปล่อยให้ความเงียบครอบคลุมพักใหญ่
“อืม หนาวแล้วคิบอม” ร่างบางบอก
ไม่มีคำตอบจากคิบอม มือหนาอุ้มคนตัวเล็กออกจากอ่างแล้วพาไปที่เตียง พลางเช็ดตัวให้อย่างเบามือ แล้วก็ต้องมุ่นคิ้วอีกรอบเมื่อได้กลิ่นหอมแปลกๆ สมองเริ่มทำงานหนัก ‘กลิ่นนี้เคยเจอที่ไหนนะ’ ความคิดต้องหยุดลงเมื่อคนที่ดูจะยอมสงบกลับมีอาการขึ้นมาอีกรอบ
“คิบอม ร้อน มันร้อนอีกแล้ว” มือบางป่ายไปทั่ว คิบอมจับข้อมือบางไว้แล้วเอ่ยปราม
“ใจเย็นๆทงเฮ ตั้งสติหน่อย” พรางมองหาเจ้าตัวต้นกลิ่นที่ทำให้ทงเฮออกอาการ
‘อยู่ไหนนะ มันต้องมีสิ’ คิบอมร้อนรน ‘ถ้าไม่รีบหาให้เจอมีหวัง....’
“คิบอม จูบหน่อย ช่วยฉันที” ลีทงเฮเริ่มดิ้นเมื่อความต้องการถูกกระตุ้นเรื่อยๆ
“ทนหน่อยนะ เดี๋ยวฉันหาตัวการเจอแล้วจะปล่อยนาย”
“มะ...ไม่ไหวแล้วคิบอม ฉันไม่ไหวแล้ว ขะ...ขอร้องล่ะ ฮึก ช่วยฉันที” ไม่พูดเปล่าดึงคนตัวสูงให้ลงมาปะทะกับตัวเองทันที ทำให้คนที่มัวแต่สนใจกลิ่นประหลาดต้องรีบดึงตัวเองออกก่อนที่อะไรๆมันจะเลยไปมากกว่านี้ เพราะไอ้กลิ่นบ้าๆนั่นก็ทำให้เขาเริ่มออกอาการแล้วเหมือนกัน
“ทะ...ทำไมล่ะคิ...คิบอม ดะ เดี๋ยวนี้นายรังเกียจ ฉะ...ฉันแล้วหรือไง” ร่างบางถามอย่างไม่เข้าใจ “ที่นาย หะหายไป ฮึก เพราะนายจะ...จะทิ้งฉัน อ๊ะ ละ...แล้วใช่ไหม” ดวงตาคู่หวานที่เต็มไปด้วยแรงอารมณ์มองอย่างตัดพ้อ ความน้อยใจที่สะสมมาหลายวัน ทำให้น้ำใสๆเริ่มไหลออกมา และนั่นทำให้คิม คิบอมถอนหายใจเฮือกใหญ่ มือหนาเอื้อมไปเช็ดน้ำตาที่ไหลไม่ขาดสาย ก่อนจะจูบซ้ำที่หน้าผากอย่างอ่อนโยน
"นายอยากให้ฉันช่วยนายจริงๆเหรอ" ร่างบางพยักหน้าแทนคำตอบ "งั้นพรุ่งนี้นายก็อย่ามาโทษฉันละกันนะทงเฮ" จบคำพูดริมฝีปากหนาก็ทาบทับลงบนปากบางทันที มือใหญ่ไล้ไปทั่วร่างบาง ลากผ่านบ๊อกเซอร์ตัวเก่งของคนรัก สัมผัสนั้นทำให้ทงเฮต้องการมากกว่าเดิม
"อื้อ อยะ...อย่าแกล้งสิ" คนตัวเล็กประท้วง เมื่อคิบอมถอนจูบ คิบอมอมยิ้มแล้วไล่จูบลงมาเรื่อยๆ จูบเน้นที่ซอกคอยขาว ให้เกิดรอย พร้อมกับดึงกางเกงตัวเก่งออกอย่างแผ่วเบา มือหนากอบกุมเข้าที่ส่วนอ่อนไหวของร่างบางก่อนจะชักนำให้เป็นไปตามจังหวะอารมณ์
"อ๊าา" เสียงหวานร้องเมื่อมือใหญ่เริ่มขยับถี่ขึ้น ปากหนายังคงวนเวียนอยู่ที่ยอดอก คิบอมลากริมฝีปากต่ำลงมาเรื่อยๆ
"อ๊ะ....ระ..เร็วอีก อีกสิ อ๊ะ...คิบอม......อ๊าาาา" ทงเฮครางมากขึ้นเมื่อคิบอมเปลี่ยนจากมือใหญ่เป็นเรียวลิ้นอุ่นแทน เรียวลิ้นแดงตวัดผ่านปลายยอดไปอย่างหื่นกระหาย เมื่อหยอกล้อกับส่วนปลายจนพอใจปากอิ่มก้อเริ่มเม้มเข้าแล้วกลืนมันเข้าไปจนสุดถึงปลายโคน
"อ๊าาาาาาาาาาา!!!!.....................อ๊า....." ทงเฮครางลั่นพร้อมกับมือบางวางลงที่เรือนผมสีดำขลับของคนตัวสูงก่อนจะขยับขึ้นลงตามจังหวะโลมเลียของคิบอม ร่างบางเริ่มครางถี่ขึ้นเรื่อยๆจนใกล้จะถึงขีดสุด คิบอมก็ถอนปากออกเสียดื้อๆ
"หยะ...หยุดทำไมล่ะ คิ....บอม" ร่างบางถามพร้อมปรือตาขึ้นมองอย่างยั่วยวน
"ฉันว่าพอแค่นี้ดีกว่า เนาะ" คิบอมอมยิ้ม
"อ่ะ...คิบอม อย่าแกล้งกันซิ" ร่างบางประท้วงเมื่อคิบอมทำท่าจะหยุดกลางคัน
"อืม ถ้าอยากให้ฉันทำให้ก็ลองยั่วฉันดูหน่อยสิ" คิบอมยื่นข้อเสนอที่ทำให้ร่างบางตาโต
"หึหึ" คิบอมหัวเราะเบาๆ ก็ยั่วคิบอม ลีทงเฮเคยทำซะที่ไหนล่ะ ข้อนี้เขารู้แก่ใจดี แค่อยากลองว่าไอ้กลิ่นหอมที่เป็นตัวกระตุ้นอารมณ์ของผู้หวังดี? มันจะใช้ได้สักแค่ไหนเชียว
"คิบอม" ร่างบางตัดพ้อเมื่อเขากำลังต้องการอย่างหนัก
"ว่าไงล่ะ หืมมมม " ไม่ถามเปล่าพลางยื่นหน้าไปใกล้ๆคนตัวเล็กอย่างจงใจ
"นะ...นายคิดว่าชั้นไม่กล้าหรือไง" ร่างบางหลบตาแล้วตอบเสียงอ่อย
"งั้นก็ทำสิ ฉันรอดูอยู่" บอกพร้อมกับลงไปนั่งที่เก้าอี้ ไม่ใช่ว่าเขาไม่อยากช่วยแต่ความอยากแกล้งมันมีมากกว่า
ร่างบางหันมาค้อนขวับให้คนตัวสูงแล้วก้าวลงจากเตียง ร่างเปลือยเปล่ามาหยุดที่ตรงหน้าคิบอม แล้วโน้มตัวลงไปจูบร่างสูงอย่างดูดดื่ม ลิ้นเล็กเกี่ยวกระหวัดไปมาอย่างไม่ยอมแพ้คนตัวโต มือบางจับมือร่างสูงมาไว้ที่ส่วนกลางลำตัวของตัวเองแล้วขยับเข้าออกตามจังหวะ
"อื้อ อื้มมม" เสียงหวานครางเมื่อริมฝีปากเป็นอิสระ "แฮ่กกก พะ...พอใจหรือยังล่ะ คะ...คิบอม" เสียงกวานถามอย่างตะกุกตะกัก คิบอมส่ายหน้าช้าเป็นคำตอบและนั่นทำให้ลีทงเฮเคืองอย่างถึงที่สุด คนตัวเล็กดึงร่างสูงให้ลุกขึ้นก่อนจะผลักให้นอนลงบนเตียง แล้วขึ้นไปนั่งค่อมบนตัวของคิบอม
"อยากได้นักใช่ไหมแบบนี้ ดูให้เต็มตาละกัน" จบคำนิ้วเรียวก็สอดผ่านเข้าไปยังช่องทางสีหวานของตนเอง สอดลึกเข้าไปเรื่อยๆ
"อ่ะ อ๊าาาาา ฮึกก อื้ออออ" เสียงหวานถี่ขึ้นตามจำนวนนิ้วของตัวเองที่เพิ่มขึ้นตามลำดับเท่านั้นคงยังไม่ถูกใจร่างบางถึงได้คว้ามือหนามาจับไว้ที่ส่วนกลางของอีกครั้งแล้วขยับเข้าออก ตาคู่สวยจ้องมองไปที่คิบอมอย่างยั่วยวนและท้าทาย ฉับพลันร่างบางก็ถูกพลิกให้กลับไปอยู่ด้านใต้ตามเดิม มือบางถูกดึงออกแล้วตรึงไว้เหนือหัวคิบอมไม่รอช้า แทรกความเป็นชายเข้าหาร่างบางทันที
"อ่ะ อ๊าาาาาาาา!!!!! " ทงเฮครางเสียงดังเมื่อช่องทางรักถูกแทนที่ด้วยอะไรที่ใหญ่กว่านิ้วมือของตัวเอง ขาเรียวถูกแยกให้กว้างขึ้นอีกเมื่อคิบอมโถมตัวเข้ามาสุดแรง
"อื้อออ คิบอม จะ...เจ็บ ฮึก อ๊าาาาาาาา" คิบอมหยุดขยับกายแล้วกดจูบแรงๆที่ปากบางเพื่อบรรเทาอาการเจ็บของคนรัก
"ทนนิดนึงนะ ทงเฮ" คิบอมปลอบ
"อะ...อือ ฉะ...ฉัน มะ...ไม่เป็น อึก ไร" ร่างบางตอบพร้อมกับดึงตัวคิบอมเข้ามาจูบ
"อื้มมม........อ๊ะ.......อ๊าาาาาาาา" ทงเฮครางเมื่อคิบอมเริ่มขยับช่วงล่าง ด้วยจังหวะที่เนิบนาบ
"อ๊าาาาาาาา......คะ.....คิบอม.......อื้อออ......เร็วอีก....อ๊ะ"
"อ่า....ทงเฮ ฉันรักนายนะ อื้มม" บทเพลงรักถูกดำเนินไปเรื่อยๆจนใกล้ถึงขีดสุด คิบอมก็ถอนกายออกทันที
"อ๊ะ....คิบอม หยะ.......หยุดทำไมอีก" ไม่มีเสียงตอบจากร่างสูง คิบอมเปลี่ยนท่าโดยอุ้มทงเฮให้หันหน้าเข้ามาหาตัวเอง แล้วกดสะโพกร่างบางลงมาที่แกนกลางของร่างกาย ทงเฮผวากอดคอร่างสูงไว้แล้วซบลงที่อกแกร่ง การเปลี่ยนท่าที่กระหันของคิบอมสร้างความเสียวซ่านให้ร่างบางได้ไม่น้อย ช่องทางรักจึงรัดแน่นมากขึ้นกว่าเดิม
"อื้มมมม.......อื้ออ.....อ๊า!!!!!" ร่างสูงจับสะโพกบางขยับเข้าออก พรางเพิ่มความเร็วขึ้นเรื่อยๆ ร่างสูงกระแทกแกนกายเข้าหาทงเฮอย่าหนักหน่วงและกดย้ำทุกสัมผัส
"อ๊าาา.......คะ...คิบอม.....อื้ออออออออ.....ฉันมะ...อ๊า......ไม่ไหว.....อ๊ะ.....แล้ว" เสียงหวานเอ่ยบอกพร้อมกับหอบหายใจถี่ สะโพกบางขยับเข้าออกสวนกับแกนกายของคิบอมอย่างไม่ขาดจังหวะ
"อ่า....ไปพร้อมกันนะ.....ทงเฮ" คิบอมตอบพร้อมกับกระแทกกระทั้นตนเองให้เข้าหาร่างบางเร็วยิ่งขึ้น
"อ่ะ....อื้ออ.....ฉะ.....ฉันรักนายนะคิบอม.....อ่ะ.....อ๊าาาา!!!!!" สะโพกบางขยับขยับสวนลงมาเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะปล่อยน้ำขาวขุ่นออกมาเต็มหน้าท้องร่างสูง
"ฉันก็รักนายทงเฮ....อื้มมม" คิบอมขยับกายครั้งสุดท้ายก่อนจะปลดปล่อยออกมาเช่นกัน คนตัวเล็กซบลงที่อกแกร่งอย่างหมดแรง ลมหายใจหอบถี่ คิบอมจับหน้าหวานขึ้นมาจูบอีกครั้งแล้วกระซิบที่หู
"หมดแรงแล้วเหรอทงเฮ" ทงเฮพยักหน้าเบาๆแทนคำตอบ
"แต่ฉันยังอยากอยู่เลยนะ" จบคำพูดคิบอมก็พลิกร่างบางให้คว่ำหน้าลงกับหมอนพร้อมกับขยับกายอีกครั้ง
"อ๊ะ.....คะ....คิบอม...อื้อออ...มะ....ไม่เอานะ.....ฉัน....ฉันไม่ไหว....ละ..แล้ว.....อ๊าาาาาา" เสียงครางถี่ดังขึ้นอีกครั้ง เมื่อบทเพลงรักบทใหม่ถูกเริ่มขึ้นอีกครั้งและยาวนานจนถึงเช้า
มีต่อที่เด็กดีค่ะ
Black to Page Fic at Dek-d